Table of contents

[titlePage_recto]
COMMENTATIONES
SOCIETATIS REGIAE SCIENTIARVM
GOTTINGENSIS
ad a. cIɔIɔccxcviii. – xcix.

VOLVMEN XIV.
Titelblattillustrationxxx
CVM FIGVRIS.

GOTTINGAE
APVD JOANN. CHRISTIAN. DIETERICH.
cIɔIɔccc.

INDEX
COMMENTATIONVM
VOLVMINIS DECIMI QVARTI.

[Seite XVI]

Praefatio C. G. Heynii — — p. I-XV

Commentationes physicae:

Io. Frid. Gmelin de Wismuthi cum aliis metallis consortio. p. 3

— experimenta cum binis recentius inuentis metallis,
Chromio et Tellurio, instituta. — 20

Io. Frid. Blumenbach Decas quarta craniorum. — 48

Commentationes mathematicae:

Abr. Gotth. Kaestner de cochlea superficiebus conniuentibus. p. 3

— de monachis Apollonii Pergaei. — 17

— Specimen analyseos geometricae cum algebraica
comparatae. — — 38

Commentationes historicae et philologicae:

Io. Chph. Gatterer de Hunnis. Comment. I. — p. 3

— — Comment. II. — 27

Chph. Meiners Obseruationes quaedam ad geographiam Europae atque
Asiae orientalis nec non septentrionalis eiusque historiam pertinentes. 45

Tho. Chr. Tychsen de Numis Arabico-Hispanicis bibliothecae R. Gotting.
Acad. cum Epimetro ad superiores commentationes. — 74

C. G. Heyne de fide historica aetatis mythicae. — 107

— historiae scribendae inter Graecos primordia. — 121

— de opinionibus per mythos traditis. — — 143

— de mythorum poeticorum natura et caussis. — 149

Tho. Chr. Tychsen de nomis Indicis, maxime in Bibliotheca R. Gotting.
Acad. asseruatis. — — — — 158

Chph. Meiners de circumcisionis origine et causis. — 207

C. G. Heyne Marmor Graecis et Phoeniciis litteris inscriptum effos-
sum Athenis a v. c. Io. Dav. Åkerblad interpretatione illustratum. 225

* * *

Abr. Gotth. Kaestner Elogium Ge. Chph. Lichtenberg. p. 1-8

C. G. Heyne Elogium Io. Chph. Gattereri. — p. 1-8


JO. FRID. BLUMENBACHII
DECAS QVARTA COLLECTIONIS
SVAE CRANIORVM
DIVERSARVM GENTIVM ILLVSTRATA.

[Seite 35]

d. xxviii. septembr. mdccxcix.


Vicesimus iam voluitur annus, ex quo primo consilium cepi
comparandae supellectilis anthropologicae, qua quidem ge-
neris humani varietates gentilitias tanquam documentis genuinis
ad ipsam naturae veritatem illustrare liceret. Creuit ea, tum
assidua quantum in me erat perseuerantia, tum vero maxime fau-
torum et amicorum liberali quo me iuuerunt studio adeo, vt iam
vel craniorum diuersarum gentium numerus, ex quinis terraquei
orbis partibus rara fortuna congestus, centenarium superet.

Ternis eorum decadibus e pluribus selectis, quas superioribus
annis exhibui, nunc quartam iungere liceat, tam eximia specimi-
num raritate, quam insigni eorum ad characteres gentilitios stem-
matum humani generis illustrandos vtilitate et dignitate, nulli
istarum secundam. Praeterquam enim quod inter alia remotissi-
marum Americae et ipsius Australiae populorum crania contineat,
inprimis triga speciminum reliquis praestat veneranda non solum
antiquitate memorabilium, verum et ex ipsis ternis quae orbem
veteribus cognitum constituunt mundi partibus, desumtorum. Eu-
ropaeum scil. caput veteris Romani militis praetoriani; Afrum
mumiae Aegyptiacae; Asiacum denique Tschudae ex vetustissimo
Scythiae Sibiricae tumulo erutum.

Atque de his quidem primo statim loco sigillatim agamus.

* * *

TRIA CRANIA PERANTIQVORVM EX
DIVERSISSIMIS ORBIS PARTIBVS
GENTIVM.

XXXI. MVMIAE AEGYPTIACAE SECVNDAE.

(– Tab. XXXI. –)

[Seite 36]

Prima quidem iam decade Aegyptiaci medicati funeris caput
descripsi, quod vero aeque ac reliqua ad vnum omnia mumiarum
crania, quotquot mihi adhuc contemplari licuit [satis multa autem
vidi neque perfunctorie tantum in eadem me inquisiuisse, binis
quas super mumiis edidi dissertationibusa), probare studui,] haec
inquam omnia id ipsum quod nunc exhibeo, insigni quo conditum
est artificio et intemerata integritate, longe superare dicendum est.
Debeo hoc cimelium amicitiae viri coniunctissimi, Thomae Turner,
armigeri angli, qui quidem id ipsum antea in museo Petiti, medici
Londinensisb), fuisse, me docuit.

Tectum adhuc erat cum ad manus meas peruenit, inuolucris
byssinis bitumine firmissime induratis, demta vnice ea tegminum
parte, quae per mediam faciei longitudinem decurrerat, ita vt iam
frontis pars denudata esset, nasi autem ossei foramina hiarent et
labiis dilapsis dentes incisiui vtriusque ordinis exserti conspicerentur.
Quum autem vultum vetustissimi Aegyptii hominis reuelatum intueri
auerem, inuolucra bituminata, quae ipsi arctissime adhaerebant, cauta
et suspensa manu a dextro faciei latere diffregi; quo quidem facto
non osseam tantum, vt in priore isto mumiae cranio, compagem,
sed et mollium partium, conditura exsiccatarum, imo et cutis
magnam partem, hancque in submaxillari regione adhuc barbae

[Tab. XXXI]
Tab. 31xxx
Figure 1. XXXI. Mumiae Aegyptiacae 2dae.
[interleaf] [Seite 37]

male tonsae vestigiis asperam inueni; quo quidem virile fuisse funus
constitit, et vel hoc specimine paradoxa hodiernorum Aegypti in-
colarum opinio refutetur, saepius ab auctoribus rerum Aegyptia-
carum repetitac), quasi humanae mumiae ex arenosis istis prope
Sacaram hypogaeis erutae omnes ac singulae sequioris sexus essent.
Palpebrarum quoque vestigia haud infitianda supersunt; interiora
autem orbitarum singulari substantia quasi ochracea pissasphalto
intermixta, replentur.

Quam vero alias iam ex professo tetigid) mirandam et vere
anomalam dentium incisiuorum conformationem, in tot iam mu-
miis (ex eorum nempe numero quae bitumine vere obduratae,
non vero mollibus tantum fasciis byssinis laxius obuolutae sunt)
obseruatam, etiam in hoc egregio specimine luculentissime cernere
licet. Sunt enim vtriusque maxillae, praesertim vero superioris
incisores, si modo incisores eos appellare licet, non scalprorum in
modum cuneati, intrinsecus sinuati et in transuersam desinentes
aciem, vt dentibus ad secandum a natura paratis, conuenit, sed
mirum in modum crassi, obtusi et versus extimum marginem latiori
facie oblique truncatie).

Ipsum vero caput si cum altero isto quod priore decade de-
scriptum est, comparaueris, in vniuersum a lateribus minus com-
pressum apparet, iugalia tamen ossa paulo angustiora habet; fron-
tem satis quidem fornicatam, attamen maiorem pro ea portione re-
liqui vultus quae a glabella inde ad menti vsque apicem descendit:
arcus superciliares perparum prominentes; inferiorem autem
[Seite 38] mandibulam aliquanto latiorem et ab antica parte minus altam;
mentum denique magis acuminatum.

Quod vero vniuersum vultum attinet, differt quidem ille satis
luculenter a genuino isto Nigritarum, qui Anglis vulgo facies
Guineensis audit, Aethiopici tamen aliquid spirat, ita vt propius
absit ab Habessinico, qualem curata icon exhibetf), proxime
autem ab eo quem tot antiquissima Aegyptiacae artis monumenta
prae se feruntg), de quorum charactere physiognomico, in aliis
magis Aethiopico, in aliis contra Indico, alias disputauih).

Obiter etiam obseruasse liceat, nares internas septo suo osseo,
cum maxima ossium turbinatorum parte orbas, laminam vero cri-
bratam ossis ethmoidei pertusam esse, ita vt nasale antrum in ipsum
encephali cauum hiet, quod quidem ad amussim respondet Hero-
doteae de ratione qua pollinctores Aegyptii cerebrum per nares
extraxerint notitiaei), male a nuperis quibusdam in dubium vo-
catae qui contra per foramen magnum occipitale id factum esse
autumarunt, quod sane in nostro specimine neutiquam factum esse
vertebrae tres colli superiores vinculis suis natiuis adhuc inuicem
et cum capite arcte copulatae, aperte testantur.

Denique et illud notandum, extare in vtroque capitis latere
aurium imitamenta ex bysso bituminato fabrefacta, qualia in altera
istarum mumiarum quae ante aliquot annos cum Londini versarer,
in museo Britannico soluere mihi licuit, itidem inueni, antea,
quantum noui, nemini obseruata.

* * *
[interleaf] [Tab. XXXII]
Tab. 32xxx
Figure 2. XXXII. veteris Romani militis praetoriani.

XXXII. VETERIS ROMANI MILITIS PRAETORIANI.

(– Tab. XXXII. –)

[Seite 39]

Eminentissimus Cardinalis, Stephanus Borgia, ob insigne
quo litteras ipse colit et in aliis fouet et promouet studium per
vniuersam Europam celebratissimus, rarissimo hocce cranio supel-
lectilem meam ditauit. Militis est veteris Romani, cuius ossa
inter rudera castri praetoriani simul cum marmorea tabella reperta
sunt, quam itidem Eminentissimus princeps transmisit, et cui
nomen spectabilis bellatoris ita incisum est:

Textabbildung, S. 39xxx

Characteres primarii. Forma ipsi in vniuersum maxime con-
cinna et symmetrica, caluaria subglobosa anterius fronte eleganter
explanata terminatur, quam ipsam longitudinalis linea lenissime
prominens discriminat; glabella cum arcubus superciliaribus modice
protuberans. Nasi ossa nec vt in simo depressa nec vt in aquilino
prominentia, sed media inter vtrumque ratione decliuia. Iugalia
vero neque vt in Aethiopibus protuberantia neque vt in Mongolico
stemmate vtrinque late extantia sed ab inferiore et exteriore orbi-
tarum margine leniter descendentia. Mandibulae denique cum
alueolari ambitu et dentium seriebus congruis pulcre rotundatae.

Alia obseruata. Protuberantia occipitalis externa latissima et
ingenter eminens. Spina nasalis insignis, duplici quasi radice
oriunda; interiore scil. quae cristae nasali continua est, exteriore
vero vtrinque versus iugum transuersum cui affigitur os turbinatum
inferius, exporrecta. Denique singularis obstipatio meatus auditorii
sinistri, exostosibus angustatik).

* * *

XXXIII. VETERIS TSCHVDAE.

(– Tab. XXXIII. –)

[Seite 40]

In maxime memorabilibus donis quibus supellectilem meam
anthropologicam generoso et indefesso studio auxit Perillustris L. B.
de Asch, pono bigam craniorum ex tumulis vetustissimis erutam,
quales passim in australioris Sibiriae montibus metalliferis visuntur
et vulgo Tschudarum (i. e. barbarorum) appellanturl). Ad an-
tiquissimam aliquarum gentium eos pertinere quae priscis temporibus
metalla illinc eruit, praeter alia cum ossium tum vtensilium in iis
reperiundorum habitus docet. Illa quidem temporis iniuria maxime
fragiliam), haec vero plerumque aenea, aliqua lapidea, vix vnquam
vero ferrea.

Bina ergo quorum modo memini crania ex istiusmodi tumulis,
et quidem in ipso quasi Asiae umbilico, Buchtermae, Kolywanicae
prouinciae versus Sinensis imperii confinia, ad ripas orientales Irti-
schi superioris prope metallifodinas Tschebuchterminskoi, eruit
cl. Kitschigins, chirurgus Buchtermensis, tumque cura cl. Schenk,
medici Barnaulensis, ad perill. Aschium sunt transmissa.

[Tab. XXXIII]
Tab. 33xxx
Figure 3. XXXIII. veteris Tschudae.
[interleaf] [Seite 41]

Alterum eorum quod iam exhibeo, iuuenile est, id quod
praeter suturas adhuc integerrimas, processus basilaris ossis occipi-
talis nondum cum sphenoideo coalitus et dentium coronae nulla-
tenus detritae demonstrant; habitu vero suo summam testatur ve-
tustatem. Tantum enim iam animalis sui glutinis perdidit, vt, tum
leuitate, tum fragilitate qua quidem hinc illinc vel vngue facile
radi potest, denique et quod linguae admotum eidem adhaereat,
multis fossilibus elephantorum, vrsorum aliorumque animantium
mammalium ossibus comparari possit.


Characteres primarii. Vniuersa forma medium quasi inter Cau-
casiam et Mongolicam tenet. Facies quidem, maxime circa ma-
larum ossa, latior quam in illa, neutiquam tamen tantopere expla-
nata et extrorsum eminens ac in genuinis Calmuccorum craniis.
Caluaria subglobosa. Glabella tumidula. Orbitae rotundiores.

Alia obseruata. Sutura lambdoidea vaegrandibus ossiculis quae
Wormiana vocant, distincta; quale et sagittalis suturae cum co-
ronali confiniis interiacet.


Haec de ternis prisci aeui diuersissimarum orbis plagarum
craniis; iam vero de septenis hodiernorum maxime memorabi-
lium populorum.

VARIETATIS PRIMAE
SPECIMINA BINA.

XXXIV. IVDAEI CENTENARII.

(– Tab. XXXIV. –)

[Seite 42]

Iudaeam gentem a tot inde seculis per vniuersum pene ter-
rarum orbem dispersam, vultum nihilominus gentilitium quouis sub
coelo intemeratum et plane characteristicum seruasse, vt vulgo notum
est ita et pridem caussarum memorabilis phaenomeni indagatio
physiologorum et physiognomorum ingenia exercuitn). Minus
vero peruulgatum et magis adhuc mirum est, eundem peculiarem
characterem vel in ipsis eorum craniis luculenter adhuc obserua-
bilem esse. Testatur hoc quod iam exhibemus specimen, iudaei
nostratis, senis centenarii, quod quidem adeo aperte stemmatis
sui vultum prae se fert, vt toties iam, quanquam in scriniis meis
tot aliis promiscue interpositum sit, vel ab indoctis hominibus primo
statim intuitu pro iudaico agnitum sit.


Characteres primarii. Maxime quidem nasus aquilinus et
mentum porrectum, tum vero etiam maxillae superiores qua na-
ribus subiectae sunt in acutiorem angulum spinae nasali continuum
concurrentes.

Alia obseruata. Suturae non tantum genuinae illae ossium
caluariae planorum, sed et reliquae quas harmonias vulgo vocant,
ad vnum fere omnes senio decrepito confusae et obliteratae.

* * *
[Tab. XXXIV]
Tab. 34xxx
Figure 4. XXXIV. Judaei centenarii.
[interleaf] [interleaf] [Tab. XXXV]
Tab. 35xxx
Figure 5. XXXV. Persae.

XXXV. PERSAE.

(– Tab. XXXV. –)

[Seite 43]

Praeda est a Russis militibus ex Persica expeditione a. 1797
reducibus reportata. Quum enim exercitus ad fl. Kur (Cyrum vet.)
prope pagum Rutbari iter faceret, in aediculam sepulcralem s. mau-
soleumo) incidit quod Persarum nobilium (quos Beg vocant) aliquis
dum in viuis esset erigi sibi curauerat. Hoc ipso vero a militibus
funditus euerso, cranium principis in eo conditi seruauit centurio
exercitus Generos. L. B. Marschall de Bieberstein historiae na-
turalis studiosissimus, et perillustri Aschiadae Petropolin retulit,
cuius munificentia iam in meam collectionem transiit.

Viri fuisse senio confecti primo intuitu patet. Satis elegans
vero eius conformatio. Calua fere globosa. Frons pulchre forni-
cata. Nasus fere aquilinus. Processibus malaribus ossium maxil-
larium perexigua altitudo. Mentum bifidum.

Frontis et orbitarum forma prope abest ab illa pulcherrimi
cranii Georgianae feminae quod tertiam decadem ornat. Nec
mirum, cum Persarum illustrium et principum formam connubiis
cum Georgianis feminis pulchriorem redditam esse, pridem a fidis-
simis et curatissimis obseruatoribus annotatum sitp).

* * *

VARIETATIS SECVNDAE
SPECIMINA BINA.

XXXVI. GROENLANDI.

(– Tab. XXXVI. –)

XXXVII. FEMINAE GROENLANDICAE.

(– Tab. XXXVII. –)

[Seite 44]

Vir illustris meique amantissimus, Greg. Wad, historiae natu-
ralis apud Havnienses Professor meritissimus, mediante cl. Eulner,
in colonia Danica Godhavn ad occidentale Groenlandiae litus de-
gente, supellectilem meam anthropologicam ternis Groenlandorum
craniis ditauit, quorum bigam in praesenti exhibeo. Alterum
nempe viri 40 circ. et quod excurrit annorum; alterum feminae
quae trigesimo septimo aetatis anno diem supremum obierat. Ter-
tium filii est eiusdem mulieris, iuuenis qui 18 circ. annis vixerat,
simillimum ceteroquin matris cranio. Verum et priora illa ita
inuicem congruunt vt apte de vtrisque iunctim agere liceat.

Vniuerso habitu perquam similia sunt Eskimotarum capitibus
osseis tertia decade illustratisq). Grandia sunt, et quidem cal-
variae ossa inprimis amplissima, versus occipitium elongata. Pro
magnitudinis autem ratione mirum in modum tenuia et leuia.
Frons iugo longitudinali paulo eminente diuisa. Orbitae magnae.
Nasi ossa longa sed angustissima.

Fossa malaris orbitis subiecta feminae profundius impressa.

Mentum viro exporrectum.


[Tab. XXXVI]
Tab. 36xxx
Figure 6. XXXVI. Groenlandi.
[interleaf] [Tab. XXXVII]
Tab. 37xxx
Figure 7. XXXVII. Feminae Groenlandicae.
[interleaf] [Seite 45]

Respondent quae de magnitudine horum craniorum notaui,
relationibus autoptarum qui Groenlandiam inuiserunt et incolas
eius capitones esse asseruntr). Facies autem conueniunt cum
imaginibus feminarum istius gentis quas accuratissimus Olearius
ad viuum fieri fecits). Hic quoque Groenlandos suos Samoiedis
quos viderat similes esse dicitt); Edwardsius contra Indos Ame-
ricae borealis sibi visos cum Samoiedis vultu comparatu). Vtrum-
que respondet iis quae superiore decade de Eskimotarum Groen-
landis adeo affinium craniis dixi, perfecte ea medium tenere locum
inter Mongolicae varietatis crania hactenus a me descripta et
Americanaex).

* * *

VARIETATIS QVARTAE
SPECIMEN.

XXXVIII. AMERICANI ILLINOICI.

(– Tab. XXXVIII. –)

[Seite 46]

Donum cl. Barton, M. D. et Professoris in litteraria apud Pen-
syluanos vniuersitate. Erutum est, vt me docuit vir humanissimus,
ex tumulo Indico prope Cayhokiam ad orientale litus fl. Missisipi
(circa 40mum gradum lat. boreal.).

Cum in vniuersum Americana generis humani varietas re-
spectu vultus et craniorum formae transitum quasi faciat a Caucasia
ad Mongolicamy), facile intelligitur alia eius specimina propius
ad hanc, alia contra ad illam accedere. Et sic Illinoicum de quo
agimus caput, minus a Caucasia quam a Mongolica abesse, primo
intuitu patet. Singularem vero verticis conformationem, qua inde
ab vtriusque lateris semicircularibus planis, fere ad perpendiculum
sitis, tecti aut carinae inuersae in modum ascendat, barbaris Missisipi
accolis artificiali et violenta capitis infantilis pressione contrahi,
autoptae asseruntz). Orbitae vero huic cranio valde profundae
curatis imaginibus Indorum Americae borealis respondent, quae
oculis altius inter orbitas reconditis notabiles sunta).

* * *
[Tab. XXXVIII]
Tab. 38xxx
Figure 8. XXXVIII. Americani Illinoici.
[interleaf] [interleaf] [Tab. XXXIX]
Tab. 39xxx
Figure 9. XXXIX. Iavani.

VARIETATIS QVINTAE
SPECIMINA BINA.

XXXIX. IAVANI.

(– Tab. XXXIX. –)

[Seite 47]

Acceptum refero egregium hocce specimen liberalitati viri
amicissimi cl. Forsten, Professoris medicinae in Academia Harde-
rovicensi celeberrimi.


Characteres primarii. Caluaria oblonga, minus tamen quam
in aethiopica hominum varietate a lateribus angustata. Frons quo-
que minus fornicata, et facies latior. Orbitae parum amplae, et
margines earum inferiores aeque ac ossium zygomaticorum facies
anteriores rotundatae. Glabella planior cum ossibus nasi depressius-
culis quasi confluens. Narium apertura fere ouata. Maxillae pro-
minentes. Choana angustissima.

Alia obseruata. Dentium coronae praeter extremam qua
manditur superficiem quasi fusco pigmento obductae, quod quidem
singulari cupedio, quo asiani Euronoto obuersi insatiabiliter de-
lectantur, soliis nempe piperis betle simul cum nucleis Arecae
catechu et calce manducatis, tribuendumb).

* * *

XL. NOVO-HOLLANDI SECVNDI.

(– Tab. XL. –)

Perillustris Banksii munificentiae qua collectionem meam iam
tot tantisque cimeliis ditauit, et hoc memorabile cranium barbari
nouae Cambriae incolae, aeque ac prius illud quod tertia decas
exhibet, debeo.

[Seite 48]

Adeo vero quod ad characteres primarios illic enumeratos,
isti vt ouum ouo simillimum est, vt quidem quid vltro de iis
monere possim non sit quod habeam. Nihilominus autem huic
decadi inserui, quo luculentius monstret peculiarem quo inuicem
conspirant habitum, non singuli aduentitium, sed vere gentilitium
et natiuum esse.

Ossa vnguis quae priori isti specimini deerant, in hoc quidem
adsunt, attamen valde angusta.

Alueolus dentis incisiui medii dextri pridem euulsi, itidem
vt in priore illo clausus, quo quidem et hoc virile cranium esse
docemur, siquidem pueris istius Australiae regionis quando adole-
verunt, antequam armis vti ipsis conceditur, dens ille singularibus
sub ceremoniis et mimicis ludis euellitur, nuper a cl. Collins
curate descriptis et iconibus illustratisc).

Idem et egregio suo operi imaginem barbari Nouo-Hollandi
ad viuum delineatam, inseruit, quae quidem cum vtroque quod
exhibuimus gentis istius cranio quam perfectissime congruit.

[Tab. XL]
Tab. 40xxx
Figure 10. XL. Novo-Hollandi 2di.
Notes
a).
[Seite 36]

Von den Zähnen der alten Aegyptier und von den Mumien, in Götting.
Magazin der Wissensch. und Litteratur.
P. I. p. 109.

Observations on some Egyptian Mummies opened in London, in Phi-
losoph. Transactions
1794. pag. 177. recusae in new Annual Register
a. 1794. gallico autem idiomate in Magazin Encyclopedique T. I. P. IV.
et italico in cl. Brugnatelli Annali di Chimica P. XI.

b).
[Seite 36]

v. Jo. Hadley's Account of a Mummy in Philos. Transactions Vol. LIV.
1764. pag. 1.

c).
[Seite 37]

Cf. v. c. Travels by van Egmont and J. Heyman T. II. p. 203.

Pocoke's Description of the East T. I. pag. 227.

Ansam fortassis praebuit errori tum imberbis imago in tot mumiarum
extimis faciei inuolucris depicta, tum Isidis larua quam Sycomorini
earum sarcophagi prae se ferunt.

d).
[Seite 37]

ll. cc. tum et libro de generis hum. var. natiua. ed. 3. pag. 224.

e).
[Seite 37]

Haud ita pridem amicissimus Autenrieth Prof. Tubingensis celeberri-
mus icone me donauit maxillarum dentatarum mumiae Stutgardiensis,
quam ipse accuratissime aeri incidit, et quae dentium priorum coronas,
istis mei de quo agimus speciminis, adeo simillimas exhibet vt ad hoc
ipsum delineatas esse peierares.

f).
[Seite 38]

Abbae Gregorii Amharensis imago ab amico eius, Jobo Ludolpho,
Commentario ad historiam Aethiopicam inserta.

g).
[Seite 38]

Perparum v. c. abludit a vultu signi veteris aenei Isidis, quod cum plu-
ribus aliis idolis Aegyptiacis, munificentia perill. Guldberg museum
academiae nostrae ornat. Icon eius exstat in Recueil d'Antiquités Egyp-
tiennes
&c par J. Wiedewelt tab. III. fig. 2. in qua tamen ipse vultus
minus feliciter expressus est.

h).
[Seite 38]

In Philosoph. Transact. l. c. p. 191.

i).
[Seite 38]

Acceptissima erat qua me nuper dono affecit cl. Weigel, medicus apud
Misnenses doctissimus, pars media facialis capitis mumiae bitumine suo
adhuc obducta et referta, quod quidem postquam pissasphaltum caute
liquefaciendo eliceram itidem lamina ossis cribriformis transuersa cum
crista galli et narium septo carere naresque internas in caluariae cauum
hiare reperi.

k).
[Seite 39]

Puderet fere pigeretque annotasse, vel in hoc veteris Romani cranio non
magis quam in vilo alio humano capite earum suturarum vestigia esse [Seite 40]
quae in brutis mammalibus os intermaxillare, ipsis proprium, a maxil-
laribus extrorsum dirimunt, et a Galeno bona side homini quoque tri-
buuntur, nisi in mentem reuocaretur Jac. Sylvii magni sane suo aeuo
viri defensio osteotomes Galenicae aduersus Vesalium (oper. p. 138) quem
quidem istam suturam in humana vtique gena disquirere iubet, et, si
minus expressa ea appareat aut non tota, Galenum ne accuset, monet,
‘“sed naturae impedimenta quaedam nostris corporibus in victu et venere
intempestiua ac immodica vitiis succedentia.” –
’ Tam putida sunt ar-
gumenta ad quae delabitur in exculpando Galeno suo misere se torquens
pertinax senex.

l).
[Seite 40]

Pluribus de Tschudicis tumulis speciatim de Kolywanicis, agentem vi-
desis perill Pallas in Reise durch verschiedene Provinzen des Russischen
Reichs
T. III. p. 608 sqq.

m).
[Seite 40]

Quinquennium est et quod excurrit ex quo Aschii generosiss. rogatu,
doctissimus pharmaceuta Jo. Sievers in eiusdem prouinciae metalliferis
montibus talem tumulum effodi curauit in quo praeter humanum sce-
letum ossa quoque equi et armamenta equaria aenea reperit. Istius
vero sceleti cranium adeo fragile erat vt non ipsum sed icon tantum
eius iunctim cum alterutro stapede aeneo transmitti potuerit, qui iam
inter innumera alia perill. Aschiadae dona in museo academiae nostrae
seruatur.

n).
[Seite 42]

v. de generis hum. variat. natiua L. ed. 3. pag. 169.

o).
[Seite 43]

Cf. de istis Persarum aediculis sepulcralibus Chardin T. IV. pag. 197.

p).
[Seite 43]

Chardin T. III. pag. 45. Sam. G. Gmelin Reise durch Rußland T. III.
p. 145. Adeant quorum interest genuinos Persarum vultus conferre,
legatorum in aula Rudolphi II. Romanor. Imperatoris versatorum ima-
gines quas egregius artifex Aegid. Sadeler aeri incidit; aut Muham-
medis Jumlae fortissimi apud Aurengzebem exercitus ducis natione Persae
iconem in Valentyn's Oost-Indien T. IV. P. II. i. e. Vol. VI. p. 264.
cuius picturam archetypam ab Indo pictore mirando sane artificio niti-
dissime absolutam, amicitiae cl. Dr. Bunsen bibliothecae academicae a
secretis, acceptam refero.

q).
[Seite 44]

Singularis plane habitus quo quina ista Americae maxime borealis ho-
minum capita ossea inuicem conueniunt, maxime spectantium oculos
ferit, quando iuxta se posita a vertice visuntur; cuius crania comparandi
rationis vtilitatem pluribus exposui l. de generis hum. var. natiua p. 204.
quem tamen locum ita emendare oportet: ‘“crania (remotis maxillis
inferioribus)
ossibus suis iugalibus versus eandem lineam horizontalem
directis eidem tabulae vna serie imposita”’ &c.

r).
[Seite 45]

v. c. Cranz pag. 179.

Praua autem interpretatione contigit vt hi macrocephali boreales a
quibusdam scriptoribus per errorem pro giganteae staturae hominibus
haberentur. v. c. a Sauvagesio nosologiae methodicae T. I. p. 498. ed.
Amst. 1763. 8. et a Fr. Ruysch in Catalogus van het Kabinet van ana-
tomische Voorwerpen.
Amst. 1731. 8. p. 109.

s).
[Seite 45]

v. Ej. Moscowitische und Persianische Reisebeschreibung. ed. 3. 1663. p. 172.

t).
[Seite 45]

l. c. pag. 160. 169.

u).
[Seite 45]

Natural history of Birds. T. II. pag. 118.

x).
[Seite 45]

Mentionem quoque illic inieci binarum iconum Eskimotarum, quarum
copiam mihi fecerat perill. Banks. Idem vero vir generosus meique
amantissimus nuper adhuc tertia imagine alius ex oris Labradori-
cis feminae me donauit, a celebri artifice Jo. Russell Londini ad viuum
et naturali magnitudine oleatis coloribus depistae; quae quidem pictura
alteri istorum craniorum adeo ad amussim respondet, vt hoc ipsum
istius feminae caluariam fuisse suspicatus essem, nisi hanc, (cui nomen
Mikkak et cuius in historia missionis fratrum Moravicorum inter Eski-
motas saepius mentio sit,) anno demum 1795, diu postquam cranium
istud ad manus meas peruenerat, diem suum obiisse, ex actis fratrum
istorum didicissem.

y).
[Seite 46]

Genuinam huiusmodi transitus rationem et sensum exposui in Handbuch
der Naturgeschichte.
ed. 6. pag. 64. not. *).

z).
[Seite 46]

Cf. Relation de la Louisianne ou Missisipi; in Recueil des voyages au Nord.
T. V. pag. 14. ed. 3. 1734.

a).
[Seite 46]

Videsis v. c. egregiam Basirii tabulam, decade prima laudatam, septenos
huiusmodi Indorum duces exhibentem.

b).
[Seite 47]

v. perill. Banks in Hawkesworthi collectione periplorum iubente Au-
gustissimo Georgio III. peractorum. Vol. III. pag. 286. 347 sq. ed. Lon-
dinens. secundae 1773.

c).
[Seite 48]

In Ej. Account of the English Colony in New-South Wales pag. 563 sqq.



Blumenbach, Johann Friedrich. Date:
This page is copyrighted